രേഷ്മി കബാബ്

രേഷ്മി കബാബ് (ഏതേലും രേഷ്മിയെ പിടിച്ചു കബാബ് ആക്കല്ലേ ... )

നല്ല ഒരു അടിപൊളി കബാബ് ആണിത്‌. വളരെ ഏളുപ്പത്തില്‍ ഉണ്ടാക്കാം എന്നതും ഒരു പ്രത്യേകത തന്നെ... ഇവിടെ തണുപ്പൊക്കെ ആകാറായി...അവധികളും ഉണ്ട് എല്ലാരും പുറത്തും dessertilum ഒക്കെ ആയിരിക്കും... ഇത്തവണ ഒരു കിടിലന്‍ സാധനവും ആയി dessert ഡ്രൈവ് പാര്‍ട്ടി തുടങ്ങണം എന്നുണ്ടയിരുന്നത് കൊണ്ട് കുറച്ചു ഐറ്റംസ് ഉണ്ടാക്കി നോക്കി ഏറ്റവും ഇഷ്ടമായത് തിരഞ്ഞെടുത്തതാണ്. അപ്പൊ പിന്നെ ഒന്ന് പോസ്ടാതെ വയ്യല്ലോ... ഒരു നല്ല സാധനം ഉണ്ടാക്കിയാല്‍ നാലു പേരെ കൊണ്ട് കഴിപ്പിച്ചു അല്ല വായിപ്പിച്ചു കൊള്ളാം എന്ന് കേട്ടില്ലേ പിന്നെ എന്നാ ഒരു മനസുഖം...

ചേരുവകള്‍

ബോണ്‍ലെസ്സ് ചിക്കന്‍ - 500 gm (ഇളം ചിക്കന് വേണ്ടി നമുക്കിവിടെ കോഴിപിടിക്കാന്‍ പോകാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ... അഥവാ പോയി പണി പോയാല്‍ എന്നോട് പറയല്ലേ ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടാ എന്നൊന്നും) .
‍നല്ല കട്ടിക്ക് പതച്ച ക്രീം - ഒരു കപ്പ്‌, ഇഞ്ചി (ഇഞ്ചിപെണ്ണല്ല) - ഒരു മീഡിയം വലിയകഷണം, വെളുത്തുള്ളി - നാലഞ്ച്‌ അല്ലി, ആല്‍മണ്ട് ,അണ്ടിപരിപ്പ് - 5 വീതം (വെള്ളത്തില്‍ കുതിരത്ത് അരക്കാനുള്ളതാണ്), മല്ലിയില - ഒരു ചെറിയ കെട്ട് (ഒരു കൈപിടി) തണ്ട് ഉള്‍പെടെ എടുക്കാം, പുതിന - പത്തു ഇല മാത്രം മതി, ഉപ്പ്‌ - ആവശ്യത്തിനു മാത്രം.

ഇഞ്ചി,വെളുത്തുള്ളി, കുതിര്‍ത്ത ആല്‍മണ്ട് ,അണ്ടിപരിപ്പ് നന്നായി അരച്ചതിലേക്ക് കുനുകുനാ അരിഞ്ഞമല്ലി, പുതിന ഇല , കട്ടി ക്രീം, എന്നിവ ഇട്ട് ഇളക്കി പാകത്തിന് ഉപ്പും ചേര്‍ത്ത് രുചി നോക്കുക. ചിക്കന്‍ കഴുകി കബാബിന്റെ പാകത്തിന് മുറിക്കുക ഓരോന്നും ഏടുത്ത്‌ ഫോര്‍ക്ക് കൊണ്ട് നല്ല നാലു കുത്ത് കൂടി കൊടുക്കുക അത് തയാറാക്കിയ മിക്സിലേക്ക് ഇട്ട് നന്നായി ഇളക്കി ഫ്രീസെറില്‍ വയ്ക്കുക. ഒരു ദിവസ്ത്തിനു ശേഷം കനലില്‍ ചുട്ടെടുക്കാം.അല്ലെങ്കില്‍ ചുവടുകട്ടിയുള്ള പാനില്‍ അരപ്പ് ഉള്‍പ്പടെ എടുത്തു നിരത്തി എണ്ണ ഇല്ലാതെ പോരിചെടുക്കാം. നാരങ്ങനീര് തൂകി പച്ച മുളകും ഉള്ളിയും ഇടക്ക് കടിച്ചു കൂട്ടി കഴിച്ചു നോക്കു‌... ഒപ്പം നല്ല ചൂട് നാന്‍ കൂടി ഉണ്ടെങ്കില്‍ അടിപൊളി...ഉണക്ക കുബൂസ് ആണെങ്കില്‍ കൂടി നല്ലതാ... ബസുമതി അരിയുടെ ചോറും ഇത്തിരി തൈരും ഒരിത്തിരി എരിവുള്ള അച്ചാറും കൂടി ആയാലും സംഗതി സുപ്പര്‍.

എന്‍റെ ഓണം...ഉത്രാട പാച്ചിലില്‍ നിന്നു പോയി

ഓണം വന്നു... പൂക്കളവും...പൂവിളിയും ഒന്നുമില്ലാത്ത ഫ്ലാറ്റിന്റെ എ സീ യില്‍ ഇരുന്നു ഉണ്ണാന്‍, റമദാന്‍ പ്രമാണിച്ച് ദുബായ് അധികൃതര്‍ കനിഞ്ഞു തന്ന സമയ ഇളവും കൂട്ടി ഞാന്‍ ഒരു ചെറിയ ഓണം ഒരുക്കുന്നു...എല്ലാവര്ക്കും സ്വാഗതം...ഉള്ളത് കൊണ്ടോണം പോലെ... സത്യത്തില്‍ ഓണം ഇല്ല എനിക്ക് ഞാന്‍ ആയിട്ട് മുറിയില്‍ പൂട്ടി ഇരിക്കുന്ന മോള്‍ക്കും ചേച്ചിക്കും ഒരു ആഖോഷം കളയണ്ട എന്ന് മാത്രം കരുതി കൊണ്ടു ഞാന്‍ ഈ ഓണത്തിന് ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നതും ഒരുക്കുന്നതും ആയ ചില വിഭവങ്ങള്‍. കണക്കുകള്‍ ഒരു ഊഹ കണക്കു ആണ്... പാചക റാണി മാര്‍ എന്നെ തല്ലാന്‍ വരല്ലേ തിരുത്തി തന്നാല്‍ മതി... ഞാന്‍ നന്നാകുംന്നെ.

ഇഞ്ചിക്കറി

ഇഞ്ചി 100 ഗ്രാം

പുളി നാരങ്ങ വലുപ്പത്തില്‍ പിഴിഞ്ഞ് തോടും കുരുവും കളഞ്ഞു അരിച്ചെടുക്കുക.

കൊത്ത മുളക് 2

മുളക്പൊടി ഒന്നര ടി സ്പൂണ്‍

ശര്‍ക്കര 50 ഗ്രാം ( ഉരുക്കിവച്ചാല്‍ പാകത്തിന് ചേര്‍ക്കാം)

ഉലുവ വറുത്തു പൊടിച്ചത്‌ ഒന്നര ടി സ്പൂണ്‍

മഞ്ഞള്‍ പൊടി ഒരു സ്പൂണ്

‍പിന്നെ കടുക് ഒരു സ്പൂണ്‍ ഉപ്പ്‌, കറിവേപ്പില (കിട്ടാന്‍ പാടാണ് എന്നാലും വേണം കേട്ടോ) പാകത്തിന് വെളിച്ചെണ്ണ അര കപ്പ്‌
ഞാന്‍ ചെയ്യുന്നത് എന്താന്ന് വച്ചാല്‍ ഉപ്പേരിക്ക് നുറുക്കുന്നപോലെ വട്ടത്തില്‍ കനം കുറച്ചു വൃത്തിയാക്കിയ ഇഞ്ചി അരിഞ്ഞ് ചൂടാക്കിയ വെളിച്ചെണ്ണയില്‍ സ്വര്‍ണ നിരത്തില്‍ കുറച്ചുകൂടി മൂക്കുമ്പോള്‍ കോരുക. നിറത്തില്‍ കാര്യമുണ്ടേ ...ബാക്കിയുള്ള എണ്ണയില്‍ കടുകുവറുത്ത് ഉണക്കമുളകും കറിവേപ്പിലയും മൂപ്പിക്കുക പിന്നാലെ മുളക്പൊടി, മഞ്ഞള്‍ പൊടി,എന്നിവയും ചേര്‍ത്തിളക്കുക...ഇനി പുളി പിഴിഞ്ഞത്, ഉപ്പ്‌, ശര്‍ക്കര എന്നിവ തിളക്കാന്‍ ചെറുതീയില്‍ വിടുക... നേരെ പോയി വറുത്ത ഇഞ്ചി പൊടിക്കുക... കടിക്കാന്‍ കിട്ടുന്ന ഒരു പരുവത്തിന് അല്ലാതെ പുട്ടിനു പൊടിക്കുന്ന പോലെ പോടിച്ചിട്ടെന്നെ തല്ലാന്‍ വരല്ലേ. അവനെ എടുത്തു തിളച്ചു ലേശം കുറുകിയ അരപ്പിലേക്ക് തട്ടുക കൂടെ ഉലുവ വറുത്തുപൊടിച്ചത് കൂടി ചേര്‍ത്ത് ഉപ്പും മധുരവും പാകം നോക്കി ഇറക്കി തണുപ്പിച്ച് ഉപയോഗിക്കുക.

പരിപ്പുകറി നീട്ടി എഴുതി ബോറാക്കുന്നില്ല ... ഒരു കപ്പു ചെറുപയര്‍ പരിപ്പ്‌ എടുത്തു ചെറുതീയില്‍ വറക്കുക പച്ചപ്പ്‌ വിടുന്ന മണം വരുമ്പോള്‍ തീ അണച്ച് തണുപ്പിച്ചു പരിപ്പ് കഴുകി ഒരല്ലി വെളുത്തുള്ളി ചതച്ചതും കീറിയ ഒരു പച്ചമുളകും രണ്ടു തുള്ളി നെയ്യ്‌, ഉപ്പ് എന്നിവ ചേര്ത്തു കുക്കെറില്‍ വേവിക്കുക. രണ്ടു കപ്പു വെള്ളം ചേര്‍ക്കണം. രണ്ടു വിസിലില്‍ എല്ലാം ശരിയാകും വെന്തു കുഴഞ്ഞ പരിപ്പില്‍ ജീരകപ്പൊടി ഒരു നുള്ള് , നാലു സ്പൂണ്‍ തേങ്ങപാല്‍ പൊടി (അല്ലെങ്കില്‍ ഓണമല്ലേ അര മുറി തേങ്ങയുടെ പാല്‍ തന്നെ ആകട്ടെ) ചേര്‍ത്തിളക്കി തിളക്കുന്നതിനു മുന്പ് ഇറക്കി വക്കുക... ധാരാളം അത്യാവശ്യം ഒപ്പിക്കാവുന്ന പരിപ്പുകറി റെഡി.

ഇനിപ്പോ ഒരു സാമ്പാറും,പച്ചടിയും, ഓലനും, തോരനും ഒരു പരിപ്പ് പായസ്സവും കൂടി ഉണ്ടാക്കണം എന്നുംഅതെല്ലാം കൂടി പോസ്റ്റ് ചെയ്യണം എന്നുമൊക്കെ പ്ലാന്‍ ചെയ്തിരിക്കുമ്പോ കേട്ടിയവനൊരു പൂതി...ഇതുവരെ ഇന്‍സ്റ്റന്റ് ഓണം കൂടിയില്ലല്ലോ അതുകൊണ്ട് ഓണസദ്യ പാംഗ്രൂവില്‍ നിന്നു ഉണ്ണാം എന്നായി. കൂടാതെ ജ്യേഷ്ഠന്‍ ഒഫീഷ്യല്‍ ടൂറില്‍ ,പെങ്ങളും ഫാമിലിയും നാട്ടില്‍. പിന്നെ ചേടത്തിയും ഞങ്ങളും മാത്രം...ആകെ നാലു പേര്‍... എല്ലാര്ക്കും ജോലിയുണ്ട്...ഞാന്‍ ഒന്നരയകുമ്പോ വീടെത്തും, കണവന്‍ ജോലി സ്ഥലത്തു നിന്നു രണ്ടു മണിക്ക് ജോലി കഴിയുന്ന ചേടത്തിയെ ഓഫീസില്‍ പൊയ്കൊണ്ടുവരുമ്പോ മണി രണ്ടര മൂന്ന്...അതും ട്രാഫിക് ഭഗവതി കനിഞ്ഞാല്‍ മാത്രം...അപ്പൊ പിന്നെ ഏറ്റവും നല്ലത് ജോലി കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ പോയി മോളെയും, മോളെ നോക്കുന്ന ചേച്ചിയെയും കൂട്ടി ഹോട്ടലിന്റെ പരിസരം പൂകുമ്പോഴേക്കും അവരും ഏത്തും. അതുകൊണ്ട് സദ്യ പരിപാടി എവിടെ ബോ നിറുത്തുന്നു. (പരിപാടിയില്‍ എന്ത് തോന്ന്യസ്സവും കാണിക്കാന്‍ സോറി വ്യത്യാസ്സം വരുത്താന്‍ കമ്മറ്റിക്ക് അധികാരം ഉണ്ട് എന്ന് പറയുന്നതിന്റെ ബലം ഇപ്പോഴാമനസ്സിലായെ)

അപ്പൊ പിന്നെ ഏല്ലാവര്‍ക്കും സന്തോഷത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയുംസമ്പല്‍സമൃദ്ധിയുടെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും ആയുരാരോഗ്യത്തിന്റെയും നിറവോടെയുള്ള ഒരോണാശംസ നേരുന്നു....ദൈവനുഗ്രഹം ഉണ്ടാകട്ടെ.

"പച്ചക്കറി" "പച്ചക്കറി"

ഈ കഴിഞ്ഞ ശനിയാഴ്ച വൈകിട്ട് ജോലി സംബന്ധമായി ഒരാളെ കാണാന്‍ എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവിനു ദുബായ് ഹമരിയ പോര്‍ടിനു സമീപം പോകേണ്ടതായി വന്നു. വൈകിട്ടായത് കൊണ്ട് സൂര്യന്‍റെ കലിപ്പുകള്‍ ഒരിത്തിരി അടങ്ങിയിരുന്നു. എന്നാ പിന്നെ നീയും കൊച്ചും കൂടി വാ...ചെറുതിനൊരു ടോട്ടല്‍ തട്ടിപ്പ്‌ ഔട്ടിംഗ് കൊടുക്കാം എന്നത് കേട്ട് കൂടെ പോയി. ഭാര്യ പുത്രി സമേതന്‍ ആയതുകൊണ്ട് അകത്തുകയറി ചെക്ക്‌ വാങ്ങാന്‍ പറ്റാത്തതുകൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ പുറത്തു കുറച്ചു സമയം കാറില്‍ കാത്തു കിടന്നപ്പോള്‍ ആണ് മകളുടെ പുതിയ ജി കെ അറിയാന്‍ കഴിഞ്ഞത്‌.

ഇനി വിഷയത്തിലേക്ക്‌... ചെക്കുമായി ഒരാള്‍ വന്നു അതുവങ്ങാന്‍ പോയ അപ്പയെ നോക്കാന്‍ സീറ്റില്‍ നിന്ന് പിന്നോട്ട് നോക്കുന്നു.... അവിടെ പല രാജ്യക്കാരായ സൈലെഴ്സ് നടന്നു വരുന്നുണ്ട് കൂടെ കുറെ ലെബര്മാരും.... അമ്മെ ഇതാരാ എന്നാ പതിവ് ചോദ്യത്തിന് തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ ആദ്യം അങ്കിള്‍, പിന്നെ ചാച്ചാ , അപ്പാപ്പന്‍ എന്നൊക്കെ എന്‍റെ വായില്‍ വന്നകണക്കിനു പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിന്നു. പെട്ടന്നാണ് പുത്രി മൊഴിഞ്ഞത് അല്ല "അത് പച്ചക്കറി" "പച്ചക്കറി" . ഇതെന്താ ഇവള്‍ ഇങ്ങിനെ പറയുന്നേ എന്നുകരുതി നോക്കിയപ്പോ ഞാന്‍ പ്രത്യകിച്ചൊരു കാഴ്ചയും കണ്ടുമില്ല... അല്ല മോളെ അങ്കിള്‍ അല്ലെ എന്ന് ഞാന്‍ വീണ്ടും പറഞ്ഞു നോക്കി..എവിടെ അവള്‍ക്കൊരു മാറ്റവും ഇല്ലന്നു മാത്രമല്ല ഉറപ്പിച്ചു പറയുകയാ "അല്ലമ്മേ പച്ചകറിയാ" ശെടാ ഇതെന്തു കളി... ഇവള്‍ക്കിതെന്താ എന്നും കരുതി നോക്കിയപ്പോ വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നത് അവിടെ കുറച്ചു മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കുന്ന രണ്ടു പാകിസ്ഥാനികളുടെ നേരെയാണ്... ഹതാ അല്ലെ "പാകിസ്താനി ആണോ" അച്ചു എന്ന് നയപരമായി ദേഷ്യം കാണിക്കാതെ പറഞ്ഞപ്പോ ഇരുന്നോണ്ട് തല കുലുക്കുന്നു.

വാക്ക് പഠിച്ച വഴി കൂടി, ഒരു ദിവസ്സം ഒരു പാകിസ്താനി ശ്രദ്ധയില്ലാതെ റോഡു ക്രോസ് ചെയ്തപ്പോ "പാകിസ്താനികള്‍ക്കൊന്നും ഒരു ബോധമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നു" ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നതിനിടെ...അത് കേട്ട രണ്ടര വയസ്സുകാരി ഇത്രേം ഒപ്പിക്കും എന്ന് മനസ്സാ വാചാ ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും കരുതിയില്ല...

എന്തുചെയ്യാം പിന്നെ ആ പച്ചക്കറിയെ "ചാച്ചാ" ആക്കി മാറ്റി ഒരുവിധം പറയിച്ചു സ്വയം സമാധാനിച്ചു ഞാന്‍... ഓരോ കുരിശു കരുന്ന വഴിയെ....

ചിത്രത്തില്‍ കാണുന്ന ആള്‍ ധരിച്ചിരിക്കുന്ന മാതിരിയല്ല കേട്ടോ ഈ പാവങ്ങളുടെ വസ്ത്രത്തിന്റെ നിറം... വിയര്‍പ്പും, പൊടിയും ഒക്കെ കൂടി... വല്ലാത്തൊരു കാഴ്ച തന്നെ. ലേബര്‍ തരത്തിലുള്ള ആളുകള്‍ എന്‍റെ മോളെ മോളെ നോക്കിയാല്‍ അവര്‍ക്കൊരു ടാറ്റ അവളെ കൊണ്ട് ഞാന്‍ കൊടുപ്പിക്കും... ഇപ്പോ ഞാന്‍ പറയതെ അവള്‍ വഴിയരുകില്‍ നിക്കുന്ന പണിക്കാരെ ഒക്കെ നോക്കി ചിരിക്കും ടാറ്റ കൊടുക്കും. എല്ലാവര്ക്കും അത്ര അഭിമാനം ഒന്നും അതില്‍ തോന്നുന്നില്ല...പക്ഷെ എനിക്ക് അതില്‍ വളരെ സന്തോഷം തന്നെ.അവര്‍ക്കുമില്ലേ ഇതുപോലെ മക്കളും കൊച്ചുമക്കളും... നമ്മളും സുഖലോലുപതയില്‍ അറാടുക അല്ലങ്കിലും സ്വന്തം കുടുംബം ഇല്ലെ കൂടെ...അവര്‍ക്കോ?

ഡും... ഡും... ഡും...

ഡും... ഡും... ഡും... ഇതൊരു ഇമെയില്‍...എനിക്ക് കിട്ടിയത്‌. പലരും അനാശാസ്യമായി കാണിക്കുന്ന (കരുതുന്ന) ഒരു ചേഷ്ടയും അതിന്‍റെ കഥയും... ഞാന്‍ അറിഞ്ഞതിപ്പോള്‍. അറിയാത്തവര്‍ക്ക് വേണ്ടി പോസ്റ്റുന്നു.

The History of the Middle Finger

Well, now......here' s something I never knew before, and now that I know it, I feel compelled to send it on to my more intelligent friends in the hope that they, too, will feel edified. Isn't history more fun when you know something about it?

Before the Battle of Agincourt in 1415, the French, anticipating victory over the English, proposed to cut off the middle finger of all captured English soldiers. Without the middle finger it would be impossible to draw the renowned English longbow and therefore they would be incapable of fighting in the future. This famous English longbow was made of the native English Yew tree, and the act of drawing the longbow was known as "plucking the yew" (or "pluck yew").

Much to the bewilderment of the French, the English won a major upset and began mocking the French by waving their middle fingers at the defeated French, saying, See, we can still pluck yew! Since 'pluck yew' is rather difficult to say, the difficult consonant cluster at the beginning has gradually changed to a labiodentals fricative F', and thus the words often used in conjunction with the one-finger-salute! It is also because of the pheasant feathers on the arrows used with the longbow that the symbolic gesture is known as "giving the bird."

IT IS STILL AN APPROPRIATE SALUTE TO THE FRENCH TODAY! And yew thought yew knew every plucking thing.

എന്‍റെ അമ്മക്കിളി കൂട് വിട്ടു...

ഈ അമ്മ ദിനത്തില്‍ ആകാശങ്ങളിക്ക് എന്‍റെ ആശംസകള്‍ അയക്കുന്നു.
നേരിട്ടു കാണാന്‍ ഏതാനും മണിക്കൂറുകള്‍ ബാക്കി നില്‍ക്കെ പരസ്പരം കാണാതെ യാത്ര പറയാതെ പതിവുപോലെ നിറകണ്ണുകളും മുഖം നിറച്ച് വരുത്തി വച്ച ചിരി‌മായ് ഇനി എന്നെ യാത്രയാക്കാന്‍ നില്‍ക്കാതെ നിത്യതയിലേക്ക് പറന്നകന്നു എന്‍റെ അമ്മകിളി ഈ കഴിഞ്ഞ ഇരുത്തി ഒന്നാം തിയതി.
ആ ശൂന്യത എന്താണെന്നു പറയാനും എഴുതാനും ഒന്നും ആവില്ല... ആ വേദനയും...സ്വയം അനുഭവിക്കുമ്പോ മാത്രം അറിയാവുന്നത്ര തീവ്രമായത്. കനല്‍ പോലെ നീറുന്ന... കടല്‍ പോലെ ആഴത്തില്‍ പരന്നു തിരമാലകളെ ക്കള്‍ ശക്തിയില്‍ ഹദൃധയംതകര്‍ക്കുന്ന വേദന.ഇല്ലവാക്കുകല്‍ പോര... അതുകൊണ്ട് തന്നെ മൌനമാണ് ഉചിതം.
സുഖമില്ലാത്ത അമ്മയെ കാണാനും രണ്ടു ദിവസ്സം കൂടെ നില്‍ക്കാനും വേണ്ടി കുഞ്ഞിനെ പോലും ഇവിടെനിറുത്തി ഒറ്റയ്ക്ക് പോകാന്‍ ഇരുന്ന ഞാന്‍ അതെ യാത്രയില്‍ ഭര്‍ത്താവും മകളും ഒത്തു പോയി അന്ത്യശുശ്രൂഷകള്‍ ചെയ്തു വന്നു...
നല്ല മനസാന്നിധ്യം ഉണ്ടല്ലോ എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവരുടെ ഇടയില്‍ ഒന്നു പൊട്ടി കരയാന്‍ ആവാതെ തലച്ചോറും കണ്ണീര്‍ ഗ്രന്ധികളും മരച്ചു ഞാന്‍. ഓരോ ഓര്‍മകളും എന്‍റെ ഹൃദയം തകര്‍ക്കുന്നു.
ഒരു സഹായിയെ കാണിച്ചു മോളാണെന്ന് പറഞ്ഞു കണ്ണ് തുറപ്പിക്കാന്‍ നോക്കിയപ്പോ പെട്ടന്ന് ഗിവ് മി സം വാട്ടര്‍ എന്നുപറഞ്ഞ്‌ ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളം കുടിച്ചപ്പോ അവളുടെ മുഖത്ത്‌ എന്നെ കണ്ടോ എന്തോ...
ഒരു ചുമ ...ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കിടന്നു...മാറി തിരിച്ചു വന്നു...ഫോണില്‍ സംസാരിച്ചു രണ്ടു തവണ. ജൂലയില്‍ ഞാന്‍ വരുമല്ലോ എന്ന് വീണ്ടും ഉറപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു ചൊവ്വാഴ്ച. കുഴപ്പം ഒന്നും ചിന്തിക്കാങ്ങതിനാല്‍ രണ്ടു ദിവസ്സം വിളിച്ചില്ല. ഒത്തിരി സംസാരം വേണ്ട എന്ന് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞതും ഓര്‍ത്തു. ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്യുന്ന ദിവസ്സവും ഡോക്ടോരിനോട് ചോദിച്ചപ്പോ കുറച്ചു റസ്റ്റ്‌ വേണം എന്നായിരുന്നു ... പിന്നീട് വെള്ളിയാഴ്ച അറിയുന്നു തീരെ വയ്യ... കാണണം എന്ന് തോന്നി... ശനിയാഴ്ച നാട്ടില്‍ നിന്നും ഡോക്ടര്‍ വിളിച്ചു തീരെയും വയ്യ വന്നു കണ്ടാല്‍ ഇത്തിരി സുഖം കിട്ടുമായിരിക്കും... ഓഫീസില്‍ എല്ലാം ഒരു വിധം ഒതുക്കി ചൊവ്വാഴ്ച രാത്രി പോകാന്‍ ടിക്കറ്റും ഒക്കെ ആക്കി ...ആ പകല്‍ ഓഫീസില്‍ ഇരിക്കുമ്പോ എല്ലാം നിശബ്ദമായി കഴിഞ്ഞു
ഞാന്‍ മരിച്ചാല്‍ നീ കരയരുത്‌... അടക്ക് കഴിഞ്ഞു കുളിച്ചു കാപ്പി ഇട്ട് കുടിക്കണം...അപ്പൊ നിനക്കു ഞാന്‍ ഒരു സമ്മാനം തരാം മോളെ എന്ന് പണ്ടേ പറഞ്ഞു മനധൈര്യം തന്ന... എല്ലാ പ്രതിസന്ധികളിലും എനിക്കായി പൊരുതി ജീവിച്ച... ചെറുപ്പത്തില്‍ ഒരു തരി സ്നേഹം എന്നോട് കാണിക്കാത്ത, കഴിഞ്ഞ ആറു വര്‍ഷമായി അവധി കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോലെ കരയുന്ന, ഒരു അമ്മയെ പോലെ ഞാന്‍ ആശ്വസിപ്പിക്കുമ്പോ നിന്നു തരുന്ന, എന്‍റെ മോള്‍ക്ക്‌ ഡയറിനിറയെ കഥയും കവിതകളും എഴുതി , പേപ്പര്‍ കട്ടിങ്ങുകള്‍ കരുതി വച്ച ആ സ്നേഹം ഇനി അനുഭവിക്കാനാവില്ല...
ഈ ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും തീവ്രമായ സ്നേഹം .... അതിനി എനിക്കില്ല...
A mother's love is always true
It's all you need to get you through
A mother's love can seem like hate
She's only tough to keep you safe
A mother's love is always there
In simple ways she'll show she cares
A mother's love can never compare
With anyone else's anywhere
A mother's love is here to stay
I love you, mom

നിധി തേടിയ ജന്മം

കൈമോശം വന്നു എന്‍ നിധി
അതു തേടി ഞാന്‍ അലഞ്ഞു
കാട്ടിലും മേട്ടിലും വനാന്തരങ്ങളിലും
കാഴ്ചകള്‍ കണ്ടു മയങ്ങി
വീണ്ടും കാഴ്ചകള്‍ കണ്ടു നടന്നു
കാഴ്ചകള്‍കിടെ കനി കണ്ടു
വീണ്ടും കണ്ട കനികള്‍ മോഹിച്ചു
രുചിച്ചു രുചിയറിഞ്ഞു...
ചവര്‍പ്പും, പുളിപ്പും ശീലിച്ചു
പതുക്കെ അതിനുള്ളിലെ മധുരവും
പിന്നെയാ മധുരമൊരു ലഹരിയായി
സിരകളില്‍ പതഞ്ഞു പൊങ്ങി പതിയെ മയങ്ങി പോയി ഏതോ
കല്പടവില്‍ മയങ്ങി വീണു എപ്പോഴോ
ഉണര്‍ന്നപ്പോ ഏതോ സത്രത്തില്‍ എന്ന് തോന്നവേ
കാട്ടുവള്ളികള്‍ കിളികള്‍ പിന്നെയൊരു പുഴയും തേടി ഞാന്‍ പക്ഷെ കണ്‍തുറന്നപ്പോ വെറും മരുഭൂമി മാത്രം
കനിയില്ല കാടില്ല മേടില്ല വെറുമൊരു മരുഭൂമി മാത്രം
തിളയ്ക്കുന്ന ചൂട് മാത്രം.... ഞാന്‍ എന്തിനിവിടെ എത്തി
ഉറക്കെ ഉറക്കെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു...
ചൂട് ഏറ്റു പഴുത്തോരാ മണതരികള്‍
പല്ലിളിച്ചു... പുലഭ്യം പറഞ്ഞു എന്നെ വിഴുങ്ങിടവേ മനസ്സില്‍... അല്ല്ല തലയില്‍... അല്ല -എന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ തെളിയുന്നു നിധി...
വിഴുങ്ങപ്പെടാന്‍ നിസ്സഹായയായി നിന്നു കൊടുത്തു ഞാന്‍
നിധിയെ മറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചും കൊണ്ട്...
മറക്കനവില്ലെങ്ങിലും...

കണ്ടവരുണ്ടോ???

തേടുന്നു ഞാന്‍ എന്‍ സോദരനെ
കണ്ടുവോ നിങ്ങളില്‍ ആരാനും
എവിടെ എന്നറിയില്ല ഒരു പക്ഷേയെങ്ങനുമീ
ബൂലോകത്തുന്ടെങ്ങിലോ... തിരികെ കിട്ടുമോ
അധികമായി ഒന്നും അറിയില്ല
ആകെ ഒന്ന് മാത്രം - പേര് (പേരില്‍ ഒന്നുമില്ല എന്നാരോ പറഞ്ഞതിനെ ഞാന്‍ നിശിതം ഏതിര്‍ക്കുന്നു)
റഷീദ് പാവറട്ടി - ചെരിഞ്ഞ നല്ല വടിവൊത്ത കൈപ്പട
അതിലൂടെ പകര്‍ന്ന നിഷ്കളങ്ങ സ്നേഹം
ഇന്നും പച്ച പിടിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു എന്‍ നാടിന്നോര്‍മ്മ പോലെ
ബന്ധം പൊക്കിള്‍ കൊടി വഴിയല്ല... രക്തം തീരയൂം പുരണ്ടിട്ടില്ല
ബന്ധനം സ്നേഹ പട്ടിഴ വഴി
വരിയിട്ട കടലാസ്സില്‍ ചൊരിഞ്ഞ അക്ഷരങ്ങള്‍ വഴി
ആ വരികള്‍ക്കിടയിലെ സ്നേഹം വഴി
ആ പട്ടിഴ നൂല്‍ അയഞ്ഞെങ്ങിലും അകന്നെങിലും
പൊട്ടാതെ ഉള്ളില്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു
നിറം മങ്ങാതെ ഒളി ചോരാതെ
സോദര സ്നേഹത്തിന്റെ ദൃഡത ഒട്ടും ചോരാതെ
സ്നേഹം വാരി വിതറിയ ആ കത്തുകള്‍ കാത്ത്
താങ്ങള്‍ ബൂലൊകത്തെവിടെ എങ്ങാനും ഉണ്ടോഅതോ
ഏതെങ്കിലും ബൂലോക വാസികള്‍ അറിയുമോ
ഇവിടെ ഒരു കുടയും കുഞ്ഞു പെങ്ങളും കാത്തിരിക്കുന്നു...